Το "Θόρυβοι και Καπιταλισμός" είναι μία συλλογή κειμένων από μουσικούς, ακαδημαϊκούς και ακτιβιστές που στοχάζονται για το δίπολο καλλιτέχνης - ακροατής, και συγκεκραμένα πως η "noise", "αυτοσχεδιαστική" και "ελεύθερη" μουσική προσφέρουν αντίσταση και ένταση, μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο. Η συλλογή κυκλοφόρησε ως "anti copyright" στα αγγλικά to 2009.
Συγγραφείς: Anthony lies, Mattin, Csaba Toth, Edwin Prevost, Ray Brassier, Bruce Russell, Nina Power, Ben Watson, Matthew Hyland, Matthieu Saladin, Howard Slater

Η μετάφραση στα ελληνικά έγινε από τους Ματθαίο Δακουτρό, Θάλεια Κακλιδάκη, Φώτη Νικολόπουλο και Ισιδώρα Στανιμεράκη και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ηδύφωνο το 2019.

Φωτογραφία: Γιώργος Χρας

Περιεχόμενα:

Πρόλογος
Εισαγωγή
Να Γίνεσαι Ευάλωτος
Η Θεωρία του Noise
Ο Ελεύθερος Αυτοσχεδιασμός στη Μουσική και τον Καπιταλισμό: Αντίσταση στην Αυθεντία και στο Δόγμα του Επιστημονισμού και της Διασημότητας
Τα Μουσικά Είδη είναι Άνευ Σημασίας
Προς μια Κοινωνική Οντολογία του Αυτοσχεδιαστικού Sound Work
Γυναικείες Μηχανές: Το Μέλλον του Θηλυκού Noise
Το Noise ως Διαρκής Επανάσταση ή Γιατί η Κουλτούρα είναι "Ο Κρόνος που Τρώει τα Παιδιά του"
Εταιρική Εργασία εναντίον Αριστοκρατικών Πλιατσικολόγων
Σημεία Αντίστασης και Κριτικής στον Ελεύθερο Αυτοσχεδιασμό: Παρατηρήσεις πάνω στη Μουσική Πρακτική και Κάποιους Οικονομικούς Μετασχηματισμούς
Φυλακισμένοι της Γης Βγείτε Έξω! Σημειώσεις πάνω στον "Πόλεμο της Μεμβράνης"
Anti-Copyright: Γιατί ο Αυτοσχεδιασμός και το Noise Αντιτίθενται στην Ιδέα της Πνευματικής Ιδιοκτησίας


Original κείμενο: www.tenstakonsthall.se/site/wp-content/uploads/2012/01/Noise__Capitalism_Mattin__Anthony_Iles_eds.pdf


(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Πώς μπορείς να ξέρεις τι μπορείς να καταφέρεις αν δε γνωρίζεις τι θα βρεις στη διαδρομή; Το να είσαι ανοιχτός, δεκτικός και να εκτίθεσαι στους κινδύνους της δημιουργίας της αυτοσχεδιαστικής μουσικής, σημαίνει να εκτίθεσαι σε «ανεπιθύμητες» καταστάσεις που θα μπορούσαν να διαρρήξουν τα θεμέλια της προσωπικής σου ασφάλειας. Ως μουσικός, θα βρεθείς ενώπιον καταστάσεων που απαιτούν απόλυτη δέσμευση. Καμιά εκ των προτέρων γνώση δε δύναται να ρίξει φως σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Με το που θα βγεις στα βαθιά, δεν υπάρχει γυρισμός· δεν μπορείς να μετανιώσεις για ό,τι έκανες. Πρέπει να εμπλακείς θέτοντας την ασφάλεια σου σε αμφισβήτηση, αντιμετωπίζοντάς την ως περιορισμό. Έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και φοβάσαι, σαν να βρίσκεσαι σε σκοτεινό διάδρομο. Τότε αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι αυτό που νόμιζες πως είναι τοίχος υπήρχε μόνον στη φαντασία σου.»